Long Stories

Η σειρά στο ΜΠΑΟΥΛΟ “Short Stories” αποκτάει… αδελφάκι! Για την ακρίβεια αδέρφι μεγαλύτερου μεγέθους! Τη σειρά “Long Stories”…

Σε αντίθεση με τις “Short Stories” που είναι συλλογές από περιπετειώδη διηγήματα όλων των ειδών της λαϊκής λογοτεχνίας (πρωτότυπες ελληνικές ή σε μετάφραση), που είτε είχαν δημοσιευτεί σε παλιά λαϊκά περιοδικά από γνωστούς συγγραφείς του είδους, είτε είναι σύγχρονα γραμμένες, αλλά στο ίδιο εκείνο το παλιό στιλ.

Η νέα σειρά “Long Stories” βασίζεται στο ίδιο ακριβώς σκεπτικό (concept) θεματολογίας με τις “Short Stories” με τη μόνη διαφορά, ότι πρόκειται για αφηγήματα μεγάλου μήκους (νουβέλες) σε μέγεθος μικρού μυθιστορήματος, όσο αφορά στο μέγεθος.

Στις αναρτήσεις των “Long Stories” θα δημοσιευτούν (πάντα στα ελληνικά) κατά κύριο λόγο περιπέτειες γνωστών και δημοφιλών χαρακτήρων, που είχαν κάνει μεγάλη… καριέρα στα περιοδικά λαϊκών αναγνωσμάτων στις δεκαετίες των ’40 των ’50 και των ’60 (Ταρζάν, Ζορρό, Νυχτερίδα, Πράκτωρ Χ, Γεράκι, Λέμμυ Κώσιον, Λωποδύτης-Φάντασμα κλπ). Κατά δε, δεύτερο λόγο και ιστορίες από τις λεγόμενες με τον αμερικανικό όρο One Shot, δηλαδή μια και μοναδική με κάποιον χαρακτήρα ή περιβάλλον.

Γιώργος Βλάχος

==========================================================

#1) Τρόμος Πάνω απ' τη Ζούγκλα

O ΚΙ-ΓΚΟΡ είναι ένας από τους πρώτους κλώνους του Ταρζάν στη λαϊκή λογοτεχνία (pulps). Δημιουργήθηκε το 1938 από τον συγγραφέα John Murray Reynolds (1901-1993) και έως το 1954 που έκλεισε τον κύκλο του στο περιοδικό Jungle Stories του εκδοτικού οίκου Fiction House, υπήρξε αναμφισβήτητα ο πλέον δημοφιλής και μακρόβιος κλώνος του Ταρζάν, αμέσως μετά τον ήρωα του E.R. Burroughs σε δημοτικότητα στον χώρο των pulps.

Πολλά τα κοινά χαρακτηριστικά του με τον Ταρζάν, τον “Βασιλιά της Ζούγκλας”. Από τον χαρακτηρισμό του ως “Λευκός Κύριος της Ζούγκλας”, έως το πώς βρέθηκε και μεγάλωσε στην ίδια ζούγκλα, στη ζούγκλα του Κονγκό. Ενδιάμεσα, εμπλέκεται στην ίδια ακριβώς γκάμα περιπετειών που φτάνει και ξεπερνάει ακόμα και τα όρια της φανταστικής περιπέτειας. Αναμετριέται με δουλεμπόρους, λαθροκυνηγούς ελεφάντων για τους χαυλιόδοντες τους και αγρίων ζώων, με τα θηρία της ζούγκλας και της σαβάνας, με εχθρικές φυλές ιθαγενών, με μοχθηρούς φυλάρχους, με σατανικούς μάγους, με τέρατα από το προϊστορικό παρελθόν, με ανθρωποειδή, επίσης επισκέπτεται χαμένες πολιτείες και γνωρίζει ξεχασμένους πολιτισμούς… Θρίλερ, μυστικές τελετές βουντού, ανθρωποθυσίες, αμύθητοι θησαυροί-έπαθλα τυχοδιωκτών και επί της Γης, θεές και θεόμορφες βασίλισσες συμπληρώνουν το βασικό ρεπερτόριο δράσης και το εναλλασσόμενο πρωταγωνιστικό καστ στις περιπέτειες του Κι-Γκορ.

Εμφανισιακά, η διαφορά του από τον Ταρζάν εντοπίζεται στο χρώμα των μαλλιών του. Είναι ξανθός, σε αντίθεση με τον Ταρζάν, που είναι μαυρομάλλης. Μια, ακόμα διαφορά εντοπίζεται στο επικοινωνιακό επίπεδο. Ο Ταρζάν έμαθε μεγάλος να μιλάει με τη βοήθεια της Τζέιν. Ο Κι-Γκορ, αν και είχε να μιλήσει αγγλικά για είκοσι περίπου χρόνια, όταν χρειάστηκε να συνεννοηθεί, τα θυμήθηκε πολύ γρήγορα.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ρόμπερτ Κίλγκουρ (από παραφθορά του οποίου προήλθε το …ζουγκλικό του όνομα) και ήταν γιος Σκωτσέζου ιεραπόστολου, που το σκότωσαν οι Βουνγκούμπα, η πιο πολεμοχαρής φυλή της ζούγκλας. Ο τετράχρονος ορφανός Ρόμπερτ επιβίωσε μεγαλώνοντας σε αγέλη ελεφάντων, προστατευόμενος του ελέφαντα Μάρμο!

Η Έλεν Βων, η σύντροφός του ήταν νεαρή κοκκινομάλλα Αμερικανίδα πιλότος, της οποίας το μονοθέσιο αεροπλάνο έπεσε στη ζούγκλα. Ο Κι-Γκορ την έσωσε και την προστάτεψε κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της αρχικά και τον έρωτά της, κατόπιν.

Η παρουσία της Έλεν υπήρξε σημαντικός άξονας στις πλοκές των ιστοριών. Ο δραστήριος χαρακτήρας της, η θέλησή της να εμπλέκεται στις περιπέτειες του αγαπημένου της και οι αρκετά αναπτυγμένες ικανότητές της, ώστε να αντιμετωπίζει και μόνη της κάποιους κινδύνους ή να επεμβαίνει σωτήρια σε δύσκολες καταστάσεις του Κι-Γκορ, είναι θέμα επεισοδίων στις περισσότερες περιπέτειες. Όπως, επίσης και το αντίστροφο. Από τους θανάσιμους κινδύνους, που συχνά-πυκνά την απειλούν διασώζεται επεισοδιακά από τον καλό της, που και για την ομαλή συνέχιση των τευχών της σειράς, βγαίνει πάντα θριαμβευτής.

Στο μόνιμο καστ των πρωταγωνιστών συμπεριλαμβάνονταν ακόμα ο φύλαρχος των Μασάι (Νασάι, στο ανάγνωσμα) Τεμπού Τζορτζ και ο φύλαρχος των πυγμαίων Ν’ Γκίζο. Η φιλία τους και η αφοσίωσή τους στον Λευκό Κύριο βρίσκουν την αντίστοιχη ανταπόκριση από τον Κι-Γκορ, ώστε να θεωρούνται κάτι παραπάνω από απλοί φίλοι… Αδέλφια!. Θα πρέπει ίσως να επισημανθεί ότι υπήρξε το πρώτο ανάγνωσμα του είδους, που οι δυο μαύροι δευτεροπρωταγωνιστές περιγράφονται έξυπνοι γενναίοι και ισότιμοι συνεργάτες του Λευκού Κυρίου και όχι σαν βοηθητικές καρικατούρες! Αυτό σε μια εποχή που ο λευκός ρατσισμός στην Αμερική ήταν αρκετά έντονος τονίζοντας την υπεροχή της λευκής ράτσας. Το δίχως άλλο τέτοιες θέσεις κάνουν το “Κι-Γκορ” περιοδικό πολύ μπροστά από την εποχή του.

Ωστόσο, στους χαρακτήρες αυτών των δυο μαύρων πρωταγωνιστών παρουσιάζονται και κάποιες αντιφάσεις προς το θετικότερο ή το αρνητικότερό τους από τεύχος σε τεύχος. Έχει να κάνει με την πρόθεση των συγγραφέων να τονίσουν ή να υποβαθμίσουν κάποιες ιδιότητες ή χαρακτηριστικά τους, ανάλογα με την κοινωνική κουλτούρα και ιδεολογία του καθενός από αυτούς., γιατί ο “Κι-Γκορ” γραφόταν εναλλάξ από αρκετούς συγγραφείς.

Αρχικά, το ξεκίνησε ο John Murray Reynolds, στον οποίον κατακυρώνεται η πατρότητα του ήρωα. Υπέγραψε τα τέσσερα πρώτα τεύχη με το όνομά του και κατόπιν εμφανίζεται το εταιρικό ψευδώνυμο ομπρέλα John Peter Drummond, κάτω από το οποίο συστεγάστηκαν και οι Dan Cushman, Robert Turner, Wilbur S. Peacock, και James McKimmey, γνωστός αυτός ο τελευταίος για τις σκληρά crime stories του, ενώ ο Reynolds συνέχιζε να υπογράφει με το πραγματικό του όνομα μόνον ιστορίες κυρίως επιστημονικής φαντασίας.

Η συμμετοχή πολλών συγγραφών --για τους οποίους δεν είναι γνωστό, ποιες νουβέλες έχει γράψει ο καθένας-- δημιουργεί και ένα πρόβλημα ενιαίου ύφους. Από τις 59 συνολικά νουβέλες, μήκους από 20 ως 40.000 λέξεις κάθε μια, ξεχωρίζουν καμιά εικοσαριά που είναι πολύ υψηλής ποιότητας, τουλάχιστο για το είδος του περιοδικού για το οποίο γραφόταν, αλλά και οι χειρότερες από τις υπόλοιπες, έχουν θετικό πρόσημο σε σύγκριση με τις περισσότερες σειρές της λαϊκής λογοτεχνίας.

Ο Κι-Γκορ δεν εμφανίστηκε σε σειρές κόμικς. Αντ’ αυτού ένας πανομοιότυπος άρχοντας της ζούγκλας, ο Καέγκα, έτρεξε στην αντίστοιχη σειρά κόμικ της εταιρία Jungle Comics.

Γιώργος Βλάχος

Φεβρουάριος 2017

Download PDF

#2) Ο Ζορρό κι ο Έλληνας

Ο χάρτης ενός αμύθητου θησαυρού και οι προσπάθειες ανακάλυψης του χαμένου αρχαίου ναού, στον οποίο φυλάσσεται, μπλέκουν τον Ζορρό, έναν ατρόμητο Έλληνα αρχαιοδίφη και μια αδίστακτη συμμορία με μυστηριώδη αρχηγό σε απίστευτη περιπέτεια γεμάτη ίντριγκα και ανατροπές στα βουνά και στα απέραντα λιβάδια της Άλτα Καλιφόρνια. Η παρουσία της Κοντσίτα, της πανέμορφης νεαρής Μεξικάνας, περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, καθώς ο Έλληνας και ο λεπτεπίλεπτος ιδαλγός Ντιέγο Βέγα -το δημόσιο alter ego του Ζορρό- ανταγωνίζονται σιωπηλά να κατακτήσουν την καρδιά της.

Ο ΖΟΡΡΟ, είναι πνευματικό δημιούργημα του Αμερικανού συγγραφέα λαϊκών αναγνωσμάτων Jonhston Mc Culley. Η πρώτη νουβέλα με ήρωα τον Ζορρό που έγραψε ο Μακ Κάλλεϋ και με τίτλο “The Curse of Capistrano” δημοσιεύτηκε σε πέντε συνέχειες στο εβδομαδιαίο περιοδικό “πολτού” το “All-Story Weekly” (9 Αυγούστου 1919) και αναδημοσιεύτηκε το 1924 με τον τίτλο “The Mark of Zorro”.

Με τον νέο αυτόν τίτλο αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά η επανέκδοσή της νουβέλας, αφού ο Ντάγκλας Φέρμπανκς είχε κάνει γνωστό και δημοφιλές το όνομα του ισπανό-θρεμμένου ιδαλγού της Άλτα Καλιφόρνια με την ομότιτλη κινηματογραφική ταινία το 1920, της οποίας το σενάριο είχε μεταφέρει στην οθόνη την “Κατάρα του Καπιστράνο”.

Τόπος και χρόνος δράσης η Άλτα (Άνω) Καλιφόρνια στην περίοδο της μεξικανικής επικυριαρχίας της, δηλαδή μεταξύ 1823-1846. Ίσως, να μην υπήρχε πρόθεση να συνεχιστούν οι περιπέτειες του Ζορρό μετά τον “Καπιστράνο”, επειδή στο τέλος του μυθιστορήματος ο ήρωας παντρεύεται, αποκαλύπτεται και δηλώνει πως η δράση του Ζορρό αναστέλλεται οριστικά. Γεγονότα και δηλώσεις που αναιρούνται από την επόμενη κιόλας δημοσιευμένη νουβέλα, χωρίς ιδιαίτερες εξηγήσεις.

Από τότε έως και το 1958 δημοσιεύτηκαν 58 ιστορίες του Μακ Κάλλεϋ με ήρωα τον Ζορρό και μία ακόμα μετά τον θάνατο του συγγραφέα.

Τις περισσότερες από αυτές τις περιπέτειες τις αναδημοσίευσαν τα σχετικά λαϊκά περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο είτε ως αυθεντικές μεταφράσεις, είτε ως διασκευές (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι διασκευές τους σε κόμικς).

Ο ευπατρίδης δον Ντιέγο Βέγκα, που, σαν απόλεμος και μαλθακός γόνος πλούσιας οικογένειας, έκρυβε με επιμέλεια τον μασκοφόρο εκδικητή της κάθε παρανομίας και αδικίας στο Πουέμπλο της “Βασίλισσας των Τριών Αγγέλων” (το σημερινό Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας) δεν είναι καθαρά πρωτότυπη ιδέα του Μακ Κάλλεϋ. Έχει δανειστεί παρόμοια στοιχεία κρυφής ταυτότητας από τον αγγλικό λαϊκό θρύλο του Ρομπέν των Δασών, από άλλους λιγότερο γνωστούς πραγματικούς ή φανταστικούς υπερασπιστές λαϊκών αγώνων, μα ιδιαίτερα από το μυθιστόρημα περιπέτειας της βαρόνης Emma Orczy (Όρτσι) με ήρωα τον Scarlet Pimpernel (1905).

(συνεχίζεται στο PDF)

Γιώργος Βλάχος

Ιανουάριος 2018

Download PDF